Ta strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce. Czytaj więcej...
fb
 

WŁASNA FIRMA BEZ ZUS! WWW.INKUBATORKIELCE.PL  Tel. 666 640 460

Imprezy w tym tygodniu

    więcej...

     

     

     

     

    Zachar Prilepin (Wywiad)


    Zachar  Prilepin to Rosyjski pisarz młodego pokolenia. Z wykształcenia jest filologiem, z zawodu dziennikarzem i pisarzem. Zachar jest także aktywnym działaczem partii narodowo-bolszewickiej. Ma na swoim koncie opublikowane trzy powieści: „ Patologie”, „ Sańkja” i „ Grzech”. Jest autorem również opowiadań i wierszy.

    Podczas spotkania ze studentami filologii rosyjskiej poza rozmową ze nimi  Zachar czytał również swoje opowiadania.
    A oto krótki wywiad, którego udzielił  Zachar Prilepin.  


    Studiuje.eu: 
    Встречаем Вас в нашём университете и первый вотрос, Вам нравится в      
                            Польше?    
    Захар Прилепин :  Я чувствую себя здесь очень уютно. Например во Франйии есть дистанйия между Русскими и Французами. Там всегда нужно претворяться, как будто ты немножко не такой какой ты есть. В этом есть проблема, потому что Франйузы относятся к Русским  так неоднозначно. А в Польше я понимаю, что мы очень близки,  очень похожи, очень родственники и поэтому я даже не очень понимаю что я из заграницы, потому что здесь похожи люди, позожи привычки, похожая речь, здесь люди весёлые, красиыве и поэтому мне конечно нравится.

    Studiuje.eu:  Знаете ли Вы каких-то современных польских писатели?

    Захар Прилепин :  Современных нет. У меня дома есть большая библётека, в которой полные полки польских книг, в основном зто классика, но рне вспомню их по памяти. Когда я в прошлом был в Польше я называл польских авторов, которых я читал. Недавно я составлял антологию рассказов по войне и мне очень понравился Тадеуш Ружепич. Всё что он пишет во всех жанрах мне очень интересно, любопвтно. Это очень уважаемый автор. В России я его пропагандирую в обществе.

    Studiuje.eu:   Для кого предозначены Ваши книги, значит для люди в каком возрасте?

    Захар Прилепин :  В России пишут очень много писем. Иногдп это 6-8 писем в день. Пишут молодые девушки, пишут бабушки, пишут солдаты, которые были на войне, только дедушки не пишут никогда.  Я никогда не думаю для кого я пишу, это непажно. Важно чтобы дети не читпли, потому что там много пьют водки и много стреляют. Тут недавно был смешной случай. Бабушка мне написала письмо, что назвала  своего внука в честь меня, назвала его Захар. Дело в том, что Захар это мой псевдоним. Меня зовут Евгений.



    Tłumaczenie polskie

    Studiuje.eu:   Witamy Pana bardzo serdecznie u nas na Uniwersytecie. I pierwsze pytanie: Podoba się Panu w Polsce??

    Zachar Prilepin : Czuję się w Polsce bardzo swojsko. Dlatego, że np. we Francji jest duży dystans między Francuzami i Rosjanami. Tam zawsze trzeba się wcielać, czyli trzeba być trochę innym niż się tak naprawdę jest. I tu jest problem, ponieważ Francuzi odnoszą się do Rosjan niejednoznacznie. A w Polsce, mniemam, że jesteśmy bardzo bliscy, bardzo podobni, pokrewni i dlatego nie daje mi się odczuć, że jest z zagranicy. Mamy podobne przyzwyczajenia, podobną mowę, ludzie są tu bardzo weseli, i dlatego bardzo mi się tu podoba.

    Studiuje.eu: Czy zna Pan jakichś współczesnych Polskich pisarzy?

    Zachar Prilepin : Współczesnych nie. W domu mam dużą bibliotekę, w której mam polskie książki, jest to głównie klasyka, nie przypomnę sobie teraz nazwisk. Niedawno sporządzałem antologię opowiadań wojennych i bardzo mi się spodobał Tadeusz Różewicz. To wszystko co on pisze w swoich utworach bardzo mnie interesuje. To jest bardzo szanowany autor. W Rosji osobiście go propaganduję.

    Studiuje.eu: Dla kogo są przeznaczone Pana książki, to znaczy dla ludzi w jakim wieku?

    Zachar Prilepin : Rosjanie Pisza bardzo dużo. Niekiedy od 6 do 8 tekstów dziennie. Pisza młode dziewczynki, Pisza babcie, piszą żołnierze, którzy byli na wojnie, tylko dziadkowie nie piszą. Ja nigdy nie myślę dla kogo piszę, to nie jest ważne. Ważne, żeby dzieci nie czytały, ponieważ tam dużo piją wódki i strzelają. Niedawno przydarzyła mi się śmieszna historia. Napisała do mnie pewna babcia, że na moją cześć nazwała swojego wnuka Zachar. Rzecz w tym, że Zachar to mój pseudonim, mam na imię  Jewgienij.




     


    Kontakt z redakcją:
    redakcja@studiuje.eu

    Polityka Cookies

    Dział reklamy:
    biuro@studiuje.eu
    tel: 783 748 740